Bevallingsverhaal,

Woensdagavond 07-09-2009 begonnen de krampen om 23:00. Ik lag al in bed en ik dacht "ik probeer gewoon te slapen", maar dat lukte niet en ben ik mijn bed uitgegaan. Ze kwamen nog heel onregelmatig en om 5:30 zwakte de weeen weer af en kon ik gelukkig nog een beetje slapen. Ik werd om 8:30 weer wakker en ik had nergens meer last van. Ik moest om 12:30 weer bij de verloskundige zijn en als ik een beetje ontsluiting zou hebben dan zou ze me gaan strippen. Eenmaal bij de verloskundige moest ik op de tafel gaan liggen en toen had ik al 2 cm ontsluiting en ik dacht nog van "de weeen van vannacht zijn dus niet voor niks geweest". Ik was helemaal gelukkig! Na het strippen ben ik naar mijn schoonmoeder gegaan en daar heb ik nog een bakkie gedronken. Eenmaal thuis begonnen de krampjes weer te komen en ik verloor mijn slijmprop in gedeeltes. Mijn nicht belde op of ze nog even langs mocht komen met mijn andere nicht en mijn vriendin en ik dacht ach waarom niet. Mijn vriendin heeft nog even mijn haar gevlochten ik noemde het mijn oorlogskapsel ;-) en we hebben nog een aantal foto's gemaakt (zie hieronder) we hadden ook nog een foto gemaakt dat ik op de trap zit met een babypop tussen mijn benen we hebben zo verschrikkelijk gelachen!!

De weeen kwamen al goed op gang. Ik kon niet stil blijven zitten en al snel kwamen ze regelmatig. Mijn nichten en vriendin gingen weg en ik ben de weeen met mijn vriend gaan timen. Ze kwamen om de 4 min, dus we moesten nog wachten. Ik zei tegen Dave ga jij maar proberen wat te slapen want het kan nog wel even duren. Om een uur of 11 ben ik mijn moeder gaan bellen en die woont een paar deuren verder dus ze was er snel en toen is zij de weeen gaan timen en al snel kwamen ze om de 2a3min en ze hielden ook 1min en af en toe 1,5min aan. Om ongeveer 1:30 heeft mijn moeder de verloskundige gebeld en die was er om 2:00 op het moment dat de verloskundige binnenkwam stopten mijn weeen, dus de verloskundige zei "nou volgens mij heb jij nog geen echte weeen hoor" Het was zo frustrerend. Ik ben echt niet kleinzerig en de weeen waren echt al heftig aan het worden. Misschien kwam het omdat ik haar nog nooit gezien had. Ze keek natuurlijk even of de ontsluiting al iets gevorderd was en ik had toen 3cm ontsluiting, dus ik was al die uren bezig geweest voor maar 1cm erbij. De vk zei dat als ik het echt niet meer zou trekken ik haar maar weer moest bellen. Het moment dat de vk weer weg was begonnen bij mij de weeen weer en ook nu kwamen ze weer heel regelmatig en zo ben ik weer tot 5:30 door gegaan. Mijn moeder is de vk weer gaan bellen want ze kwamen heel erg snel achter elkaar. De vk was al bezig in het geboortehotel en ik kon daar gelijk heen komen. Eenmaal bij het geboortehotel aangekomen en we in de verloskamer geinstalleerd waren kwam de vk binnen en wat denk je mijn weeen stopte gewoon weer. Ze ging weer kijken hoeveel cm ontsluiting ik had en toen zaten we op 4 op dat moment zakte de moed me echt in de schoenen ik had al 2 nachten niet geslapen en ik dacht ik ben toch niet gek. We besloten om het nog een uurtje aan te kijken en dan zou ze mijn vliezen gaan breken. Ik ben even lekker in bad gaan liggen en na een uurtje was het dan eindelijk zover er was geen ontsluiting bij gekomen en om 7:00 brak ze mijn vliezen. Toen begon het echte werk hahaha ik kreeg een weeenstorm. Ik had geen tijd om op adem te komen en ik bleef maar lopen door die kamer heen want ik kon echt niet zitten of liggen. Ik kreeg onwijse persdrang dus hebben we de vk er weer bij geroepen, maar ik had pas 7cm en ik mocht dus echt niet meepersen. Om ongeveer 9:55 hield ik het niet meer dus ging ze weer kijken ik had nog een randje ik moest op mijn zij gaan liggen om 10:10 mocht ik eindelijk mee gaan persen (wat een verademing) en om 11:00 op 09-10-2009 werd onze prachtige dochter Kyenta Romany Barbier geboren ze woog 3025gr en was 49cm lang!! Wat een gevoel en wat een mooie belevenis!!! Al met al vond ik de bevalling goed te doen en ik heb onwijs veel steun van mijn allerliefste moeder en mijn mannetje gehad!!! De mensen van het geboortehotel kwamen tijdens de bevalling al vertellen dat er wel heel erg veel mensen in de koffiekamer zaten en of dat allemaal voor ons was. We hebben Romey (Dave zn zoon) als eerst naar binnen geroepen en o wat was hij trots. Toen Kyenta en ik helemaal klaar waren liep de koffiekamer weer leeg en kwamen onze moeders, vaders, broers, tantes, ooms, nichten en mijn vriendin binnen. De champagne vloeide rijkelijk en het was heel gezellig en o wat waren/zijn we trots!!!!